تفسیر احسن الحدیث جلد 2

اشاره

در مدینه نازل شده و دویست آیه است

نظری بر سوره مبارکه

1- طبرسی و دیگران را عقیده بر این است که: آل عمران سومین سوره ای است که بعد از سوره انفال در مدینه نازل گردیده است، در ترتیب فعلی قرآن مجید سوره سوم است این سخن در مقدّمه گفته شد ولی شاید منظور آن باشد که در ترتیب فعلی قرآن آل عمران سومین سوره است چنان که بعدا خواهد آمد.

2- تعداد آیات آن باتفاق همه، دویست آیه است، مگر در قرائت شامی که صد و نود نه (199) است، ولی دویست بودن نزد ما اعتبار دارد، زیرا بوسیله عاصم بن ابی النجود بامیر المؤمنین علیه السّلام می رسد چنان که در اول بقره گفته شد. بنقل تفسیر خازن این سوره دارای سه هزار و چهارصد و هشتاد (3480) کلمه و چهارده هزار و پانصد و بیست (14520) حرف است.

3- نامگذاری به «آل عمران» ظاهرا بعلت آمدن ماجرای نذر همسر عمران، ولادت مریم و ولادت عیسی علیه السّلام در این سوره است و از باب تسمیه کل باسم جزء می باشد، روایات شیعه و اهل سنت حاکی است که در زمان رسول خدا صلّی اللَّه علیه و آله با همین نام خوانده شده است، در مجمع البیان نقل شده آن حضرت فرمود:

سوره بقره و سوره آل عمران را یاد بگیرید که دو نور افشانند، بر سر قرائت کننده روز قیامت سایه می افکند ...

«قال: رسول اللَّه صلّی اللَّه علیه و آله تعلموا سوره البقره و سوره آل عمران فانهما الزهراوان و انهما تظلّان صاحبهما یوم القیامه ...»

تفسیر أحسن الحدیث، ج 2، ص: 2

4- سوره مبارکه بی شک مدنی است، طبرسی رحمه اللَّه فرموده: